Paul LANDOWSKI
1875 - 1961
Paul Landowski, bardzo młody sierota, był wychowywany przez wuja w Paryżu. Po ukończeniu studiów wrócił do hypokhâgne i razem z Henri Barbussem odkrył filozofię humanistyczną.
Brał także lekcje portretu u Julesa Lefebvre'a i specjalizował się w anatomii, pomagając w tym przy produkcji tablic edukacyjnych na zlecenie profesora ze School of Medicine.
Wstąpił do Beaux-Arts i pięć lat później zdobył Grand Prix de Rome (1900). Następnie brał udział w swoim pierwszym Salonie Artystów Francuskich w 1913 roku.
Opierając się na tych sukcesach, Paul Landowski stał się jednym z najbardziej poszukiwanych artystów na zamówienia publiczne.
Pod koniec Wielkiej Wojny wykonał ponad dwadzieścia pomników upamiętniających i stworzył pomniki chwały lotnictwa.
Lata 30. XX wieku sprzyjały rzeźbie monumentalnej z licznymi wystawami międzynarodowymi. Zapewnia mu pracę i bezpieczeństwo finansowe, aby mógł pracować nad swoim wielkim projektem: „Świątynią Człowieka”. Projekt ten zostanie definitywnie porzucony, jedynie powstałe prace pozostaną w miejscach, które wówczas tymczasowo je gościły.
Stworzy również małe rzeźby o tematyce dalekiej od jego monumentalnej produkcji.
Paul Landowski odcisnął swoje piętno na świecie rzeźby. Jego liczne osiągnięcia są widoczne na całym świecie: Paryż, Waszyngton, Genewa, Rio, Nanjing, wszystkie przepojone humanizmem.
